Living on the edge!

Je staat op het punt een wereld te betreden van uitersten. Nieuw-Zeeland ook wel 'Tamaki Makaurau, a maiden desired by a hundred lovers'. En ja, deze maand zijn wij een van deze lovers. We beginnen een affaire met Nieuw-Zeeland, want eerlijk is eerlijk, we gaan wel een beetje vreemd. Met onze grote liefde Australië in ons achterhoofd, beginnen we onze affaire in Auckland. Deze stad doet het hart van stadsmeisjes sneller laten kloppen. Vriendelijke mensen, veel winkels, lekker eten en een prachtige omgeving. Een derde van de Nieuw-Zeelanders noemt dit hun 'thuis', en ik begrijp wel waarom.

Na een goede nachtrust te hebben gehad beginnen wij aan onze trip. Te beginnen bij 'Wicked', waar onze partner in crime op ons staat te wachten. We hadden gerekend op een stoer graffiti busje, maar kregen daarvoor een upgrade van Dora in de plaats. Jawel, een fijne Nissan met een nog fijnere tent (op het dak). Foutje van de travelagency waar we het 'busje' geboekt hebben. Over twee weken gaan we gewoon weer vreemd en ruilen we onze partner in crime (Henry) gewoon in voor een fijn busje.

Partner in crime mag je wel heel letterlijk nemen, want de volgende dag hadden wij al een boete binnen gesleept van maar liefst 200 dollar. We hadden de verkeerde 'free camping' uitgekozen. Niet geschikt voor onze Henry in ieder geval. Wij zijn het hier natuurlijk niet mee eens en hebben dan ook een 'protestformulier' ingeleverd. De zonnige kant van het verhaal is dat we erg vroeg wakker waren en dus nog iets aan onze dag hadden. We verruilden Whitianga voor het plaatsje Hahei. Het is hier mogelijk om je eigen 'hot tub' te graven op het strand (maximale temperatuur 60 graden). Mede mogelijk gemaakt door moeder natuur.

Deze dag hielden we ook nog tijd over om een bezoekje te brengen aan Matata. Hier zijn de films 'The Lord of the Rings' en 'The Hobbiton' opgenomen. We probeerden een privé tour te organiseren met onze Henry, maar helaas. 'The Ring' was niet 'precious' genoeg voor ons.. Dan maar door naar onze volgende thuisbasis voor drie dagen, Rotorua. Dat betekende de flyers induiken, want in dit gebied is er erg veel te doen. Raften, Mahori village, mud bath en skydiven. Maar overal hangt natuurlijk een prijskaartje aan. En wij kiezen natuurlijk voor de duurste, echte backpackers, dat merk je wel weer!

Voordat het zover was konden wij die avond genieten van een luxe hostel. Nee, dit keer geen verlaten veldje waar je de hoofdprijs voor moet betalen. We konden onze Henry parkeren bij het hostel en gebruik maken van alle faciliteiten. Een douche, WiFi en zelfs een zwembad! Meer kunnen wij niet wensen.

Donderdag 6 maart was een dag om nooit te vergeten. De dag dat wij onszelf uit een vliegtuig zouden laten vallen, vrijwillig en tegen betaling. Na een rit van een uur, en een fijn formulier ingevuld te hebben dat het zomaar eens zou kunnen dat we het niet zouden overleven, kwamen wij in Taupo aan. Hier kregen wij eerst een instructie DVD te zien, waarna het wachten kon beginnen. Na 1,5 uur waren wij dan eindelijk aan de beurt en werden we voorgesteld aan onze helden, de instructeurs. Mijn instructeur kon ook Nederlands, omdat hij al zes zomers op Texel had gewerkt als skydiver.
Nou daar gingen we dan, op naar de 12.000 ft (ook wel 4km). Danique was de 'gelukkige' en mocht als eerste het vliegtuig uitspringen, waarna Laura volgde. Het was voor mij heel raar om mijn vriendinnetjes uit een vliegtuig te zien springen. Op het moment dat ik bezig was met mijn één minuut durende freefall checkte ik dan ook wel even of hun parachuutjes waren uitgegaan. Gelukkig was dit het geval en was het alleen nog maar hopen dat die van mij ook zou uitgaan. De freefall zelf was helemaal geweldig. Ik heb nog nooit zoiets moois gezien met zoveel adrenaline! Toen de parachute uiteindelijk uitging kon ik pas echt goed genieten van het uitzicht; de bergen, een prachtige blauwe zee en het mooie landschap van Taupo. Op een gegeven moment kreeg ik zelf de touwtjes in handen. Ik mocht mijn eigen parachute besturen! De landing verliep erg soepel en ik eindigde netjes op beide voetjes.
De volgende stap was het bekijken van ons filmpje. Het is geweldig om die ervaring nog een keer te beleven en bovendien ook erg hilarisch. Door de wind ging mijn gezicht alle kanten op. Het heeft me dan ook een aantal mooie 'selfies' opgeleverd. Het is de beste ervaring die ik tot nu toe heb gehad! Een tweede skydive zal ik ook zeker niet afslaan.

De volgende dagen stonden voornamelijk in het teken van sightseeing. Zo bezochten we Blue lake en Green lake. Rotorua betekend letterlijk 'twee meren'. Dit plaatsje konden wij dus niet verlaten voordat wij deze meren gezien hadden. Ik had nooit verwacht dat er zo'n verschil zat tussen een blauw en groen meer. Rotorua proved me wrong!

We vervolgde onze route richting Waikate valley met Napier als eindbestemming. Hier waren voornamelijk mud baths, creeks en een oh zo aanwezige eierlucht te vinden. In Waiotapu maakte we een pit stop om gebruik te maken van een van de natuurlijke hot tubs, Kerosine creek. Heel raar dat dit gewoon mogelijk is, zo even langs de weg. In Napier hebben wij onze eerste 'kiwi experience' ervaren. Inwoners van Nieuw Zeeland worden ook wel Kiwi's genoemd. Wij waren die avond op zoek naar een fijne slaapplek voor Henry, maar dit bleek nogal prijzig te zijn. De eerste camping vroeg zo'n 70 dollar voor een overnachting. Deze mensen hebben wij vriendelijk bedankt. Bij een motel hadden wij meer geluk. Ik vroeg aan de receptioniste of zij misschien een goedkope camping wist, aangezien wij alleen maar een stukje grond nodig hadden. We hoefden niet verder te zoeken en mochten gratis gebruik maken van de faciliteiten van het motel. Onze eerste, echte, gratis overnachting was een feit. In ruil hiervoor hebben wij een mooie recensie achtergelaten op Tripadvisor.

Onze reis in het noorder eiland eindigt voor nu in Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland. Er wordt gezegd dat er in deze stad meer restaurantjes en cafeetjes zijn dan in New York. Dan 'moeten' we natuurlijk wel uit eten gaan, aldus de meiden. De stadsmeisjes in ons kwamen weer naar boven. Twee dagen in de natuur is natuurlijk ook wel een beetje van de gekke. Op dit moment zitten we op de Ferry richting het zuider eiland. Part 2 van onze love affaire gaat van start!